Երբ ձեռքերդ առանց նախապայմանի բացվել կուզեն, ճախրիր` Գարուն է:
Երբ անջուր ծաղկամանից մենակության բույրը տարածող հպարտ վարդը գլուխը կախի, դեն նետիր` ձնծաղիկի տոն է:
Ամեն անգամ քեզ թվում է թե դու գարնանը չես սպասում: Հրճվանքդ մարդկանցից թաքցնում , իսկ քեզ համոզում ես թե դա ձմռան գնալու հետ է կապված միայն: Սուտ է: Դու գարուն էրի տենչում:
Մի՞թե փողոց գալիս քամու ջերմ հպումից աչքերդ չշողացին, սիրտդ ավելի արագ չզարկե՞ց, արյունդ ավելի անկաշկանդ չվազե՞ց երակներումդ...Մի՞թե անցնելիք ճամփան շատ կարճ չթվաց, ամենաբարդ խնդիրը դյուրընկալելի, անհնարինը ` հեշտ ու կարելի:
Գարունը ջերմաստիճանի բարձրացման հետևանքով առաջացած տաք եղանակ չէ միայն:
Գարունը տեղ է փնտրում քո սրտում 12 ամիս բնակվելու համար:
Գարունը...ախր դու ինքդ էլ ես լավ հասկանում թե ինչ է գարունը իմ ու քո համար:
Երբ տողերիս տակ թաքնված ջերմությունը քո շուրթերին ստիպի ձգվել դեպի անսահմանություն, ժպտա` Գարուն է:
No comments:
Post a Comment