Եթե ի երջանկություն բազմաթիվ տղամարդկանց օրացույցից մի օր անհետանար մարտ ամսվա 8-րդ օրը , ապա կարծում եմ այդ օրը տխրողների թիվը , որը գերազանցում է երջանիկ զգացող մարդկանց թվին, կնվազեր:
Մարտի 8-ը ամենևին էլ մեր իմացած գույնզգույն օրը չէ, շոկոլադե փայլուն տուփեր, նվերեր, ծաղիկներ...
Մարտի 8-ը ավելի շատ տխուր օր է :
Այդ օրը միայնակ կանայք ավելի խորն են զգում են իրենց մենակությունը, միայնակ տղամարդիկ անթաքույց են ծիծաղում այդ եռուզեռի վրա:
Այդ օրը բացահայտվում է տղամարդկանց երևակայության բացակայությունը ու հօդս են ցնդում կանանց սպասումներն ու երազանքները :
Այդ օրը "Ծաղկավաճառների միջազգային օր" է պետք կոչել կամ "Օծանելիքի տոն"...հնարեք ինչ ուզում եք ,միայն թե մի խաբեք ձեզ, թե գոյություն ունի մի օր (չէ մի , միամսյակ), երբ կինը իրեն զգում է գնահատված ...Չէ, հարգելիներս, տղամարդկանց համար կինը մնում է անհասկանալի պահանջներ ունեցող, չափից ավելի ռոմանտիկ ու սենտիմենտալ արարած, որքան էլ հակառակը ասեն :
Մարտի 8-ի իմ տեսած ամենահետաքրքիր անակնկալները կանացի մտահաղացումներ են , ամենացնցող նվերները `կանացի անսահմանափակ երևակայության արդյունք:
Եթե չլիներ մարտի ութը գուցե երկնքի աչքով Աստված չտխրեր, որ իր ամենագեղեցիկ ստեղծագործությունը մնում է չգնահատված:
Եթե չլիներ մարտի ութը...երանի չլիներ Մարտի 8-ը ու չգայի այն տխուր եզրահանգմանը , թե այս օրը մտածված է միայնակների մենակությունը ընդծելու համար:
No comments:
Post a Comment